Η εφημερίς!

Χχχρρρρ.......χχρρρρρ....... Κοιμάμαι τόσο ευτυχισμένη.... Κολυμπώ χαρούμενη σε μια θάλασσα από ζεστή λιωμένη λευκή σοκολάααταα .....χχρρρρρ...

Και ξαφνικά με βγάζει από τον ύπνο μου η ακόλουθη φράση :

«Μαριλουλού, θέλεις να δημοσιεύσουμε την αναγγελία του γάμου μας στον Ριζοσπάστη ή στην Εστία;»

Όχι, πείτε μου εσείς!! Πείτε μου εσείς πως περιμένετε να ξεκινήσει η μέρα μου, από την ώρα που καθώς προσπαθώ να ανοίξω τα μάτια μου, βλέπω με το δεξί τον Άδωνη, και το αριστερό την Παπαρήγα!!!

Αγάπη μου, να πιώ πρώτα έναν καφέ;

Είναι πρωί - πρωί. Πίνω τον ΠΡΩΤΟ μου καφέ! Τον πρώτο λέω! Όλοι ξέρετε ότι αρχίζω να λειτουργώ από τον ΤΡΙΤΟ (τουλάχιστον) και μετά. Τον πρώτο μου καφέ πρέπει να τον έχω φτιάξει από το βράδυ, γιατί αν δεν έχω πιει καφέ, ούτε καφέ δεν μπορώ να φτιάξω. Και τώρα, πίνω τον ΠΡΩΤΟ μου καφέ. Τον οποίο μόλις έφτιαξα. Με την τσίμπλα και το μετείκασμα της Αλέκας στο μάτι, πρώτη κίνηση είναι να πλησιάσω το pc μου για να τσεκάρω τα mail μου και τα μηνύματά μου στο facebook. Ο Κωνσταντίνος δεν πήγε δουλειά σήμερα.

Βλέπω το κίτρινο χρωματάκι στο msn να αναβοσβήνει σε μερικά ονόματα.

Ανοίγω το πρώτο και πληκτρολογώ το κλασσικό, καθιερωμένο «arrrrgggggggg» στον Σπύρο αντί για καλημέρα. Έχω συνηθίσει αντί για καλημέρα, να γρυλίζω στον Σπύρο στο msn κάθε πρωί. Είναι το στερεότυπο πλέον.

Ο Σπύρος ανταποκρίνεται και ξεκινά την ημέρα μου στέλνοντας μου μια λίστα με τα πιο άκυρα! Τα πιο Άκυρα! Urls που υπάρχουν στο διαδίκτυο.

«τουρουτουν - τουρουτουν»

BaByLoN says:

aaaarrrgggg!

«τουρουτουν - τουρουτουν»

BaByLoN says:

aaaaaaaarggggggg!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Αποφασίζω να αλλάξω δωμάτιο και πηγαίνω στην κουζίνα. Βάζω κι άλλο καφέ, στρίβω ένα τσιγάρο και στρέφομαι προς το έντυπο υλικό, μπας και τέλος πάντων καταφέρω να επιλέξω 'κάνα νυφικό, γαμώ το κέρατο μου δηλαδή πρωί- πρωί.

Ο Κωνσταντίνος με ακολουθεί χοροπηδώντας. Πίνει καφέ από το ποτήρι μου. Καπνίζει το τσιγάρο μου. Διαβάζει το περιοδικό πίσω από τον ώμο μου. Είναι μέσα στην ευτυχία, επειδή δεν πήγε δουλειά σήμερα. «Σε ενοχλώ;» Ρωτάει.

aaaaaaaarggggggg!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Είμαι περικυκλωμένη. Επιστρέφω στο γραφείο μου.

«τουρουτουν - τουρουτουν»

spyros says:

tespa

pantws an thes pote na agoraseis kati

mporeis apo edw:

BaByLoN says:

A

R

G

G

G

G

G

G

G

!

Το «τουρουτουν - τουρουτουν» του msn είναι Ο ΠΙΟ ΣΠΑΣΤΙΚΟΣ ΗΧΟΣ!!! Που έχει εφευρεθεί ποτέ. Μετά τον ήχο από το ξυπνητήρι. Θα βάλω το ξυπνητήρι μου να χτυπάει στον ήχο του msn, ώστε να κλειδώσει ο εγκέφαλος μου εκεί και να συνδέσει τα δυο αυτά απωθητικά πράγματα, δυο σε ένα, καθαρά για λόγους χωρητικότητας.

Ο Κωνσταντίνος πεταρίζει δίπλα μου.

«Μαριλουλουδένια μου, να το δημοσιεύσουμε στην Εστία που τα γράφει όλα στην καθαρεύουσα;» Συνεχίζει.

«Η μήπως να πάμε μια βόλτα και να το αφήσουμε για άλλη φορά;»

Μα γιατί! Γιατί!  Γιατί δεν είναι στην δουλειά!! Καλά κάνουν και τους κόβουν τα επιδόματα!!

«τουρουτουν - τουρουτουν»

BaByLoN says:

aaaarrrrrrrrrrrrrrrggggggggggggggggggg!

koita na deis

an psakso ta logs moy

toy msn

mazi soy

kai ta dimosieysw

sto blog moy

o kosmos

tha nomizei

oti tosa xronia

kaneis dialogo me SKYLO!

You have just sent a nudge.

Θέλω να φάω τις σάρκες μου. Θέλω να πιάσω την οθόνη και να την σπάσω σε μικρά, μικρά, μικρά κομματάκια. Κλαίω και γελάω ταυτόχρονα. Είμαι ανίκανη να προσδιορίσω το συναίσθημα. Έχω ακούσει ότι αυτό το κάνουν μόνο οι τρελοί.

Η δημοσίευση σε μια εφημερίδα κοστίζει. Όχι πολλά, από 15 έως 40 ευρώ κατά προσέγγιση. Είναι εντυπωσιακό ότι όσο πιο εμφανώς πολιτικοποιημένη είναι μια εφημερίδα, έχει χαμηλότερες τιμές. Όταν η τσέπη είναι άδεια, δελεάζεσαι όπως και να το κάνεις.... Λογικό το φακέλωμα του γάμου. Αναρωτιέμαι αν ισχύει και για τα μνημόσυνα με κάποιο τρόπο....

Ο Σπύρος επιδίδεται σε ακατάπαυτο βομβαρδισμό σουρεαλισμού. Μα που! ΠΟΥ! ΠΟΥ τα βρίσκεις?? Βγάζω την τσίχλα νικοτίνης από το στόμα μου για να ανάψω τσιγάρο. Απορώ γιατί δεν έχουν σκεφτεί να κυκλοφορήσουν στην αγορά καφεΐνη σε ενδοφλέβια μορφή.

«τουρουτουν - τουρουτουν»

spyros says:

tromero paixnidi

idiaitera ta grafika

Τραβάω τα ηχεία (ξεριζώνοντάς τα) γιατί η κίνηση του MUTE είναι πολύ λίγη, πολύ λίγη.

Ο Κωνσταντίνος αποφασίζει, ότι αφού τον έχω αποθαρρύνει και δεν του μιλάω πια, το σοφότερο πράγμα που έχει να κάνει είναι να πάει στο γραφείο του και συμμετάσχει σε αυτό σουρεαλιστικό διαδικτυακό όργιο. Κάνει Join.

Ο Σπύρος επιμένει ότι η κατάλληλη εφημερίς για να δημοσιεύσουμε την αναγγελία του γάμου μας είναι η «Σειρήνα». Θα το έκανα, αλλά δεν είναι καθημερινή και δεν επιτρέπεται.

Έχω ήδη κάνει 4 ντους και η ώρα είναι 11.20 το πρωί. Εξακολουθώ να προσδοκώ ότι με αυτό τον τρόπο θα κάνω reboot την ημέρα μου (ή ίσως τον κόσμο μου).

Το ipod του άντρα μου, χαιρέκακα δοκιμάζει τα όριά μου τέρμα γκάζια από το σαλόνι.

Βασίλης. Κι άλλος Βασίλης. Α, ναι ναι, σαφώς. Πυξ- Λαξ. Τα χτυπήματα έρχονται απανωτά.

Είμαι περικυκλωμένη!!

Θέλω να πεταχτώ δίπλα μέχρι το Prakticer και να αγοράσω ένα μεγάλο κόκκινο σπρέι. Θέλω να πάρω σβάρνα όλη την Πειραιώς και να αφήσω και εγώ το δικό μου στίγμα συμπληρώνοντας τα λόγια του ανωνύμου αυτού ποιητή, του ΣΟΦΟΥ! αυτού ανθρώπου που υποφέρει κατά μήκος ολόκληρης της λεωφόρου:

«Βασανίζομαι!». Το έχετε προσέξει;

Τόση συμπυκνωμένη σοφία σε μια λέξη. Τόση γνώση. Τόσο μικρό, και όμως τόσο περιεκτικό. Τόσο λακωνικό.

Θέλω να συμπληρώσω κάτι του στιλ «'Γειά στο στόμα σου!», «Εγώ να δεις!», «Κουράγιο!», «Παντρεύεσαι κι εσύ;» εμψυχώνοντας έτσι τον αγαπημένο μου (Καταραμένο! Ναι!) ποιητή του 21ου αιώνα.

Ω!, Αρθούρε, Ω! Τσαρλς. Λυπάμαι! Με έκανε και κάποιος άλλος να δακρύσω με τα λόγια του. Δικαιωματικά του αξίζει μια θέση ανάμεσά σας.

Ίσως επισυνάψω και κάποιο URL από αυτά που μου στέλνει ο Σπύρος, έτσι, για του λόγου το αληθές δηλαδή.

Ο Σπύρος με τον Κωνσταντίνο έχουν πιάσει διάλογο για κάτι καμπινέδες.

Από μηχανής θεός, ο Λάμπρος παίρνει τηλέφωνο για καφέ. Ευλογημένος άνθρωπος. Ξεπροβοδίζω τον άντρα μου από το σπίτι άρον- άρον χαρτζιλικώνοντάς τον με τις τελευταίες μας οικονομίες και μαρκάρω τη θέση του κακεντρεχέστατου pod του, για να το πετάξω στην τουαλέτα με το που φύγει. Σκέφτομαι να κλείσω το Word και τα tabs με τις εφημερίδες, τα νυφικά και τις ακατανόμαστες «ΜΠ», και να ανοίξω το Fruity Loops. Νομίζω ήρθε η ώρα να γράψω το κύκνειο άσμα μου.

Το κύκνειο άσμα μου θα πηγαίνει κάπως έτσι :

«Aaaaaarrrrrggggg»

«Βασανίζομαι!» «τουρουτουτ - τουρουτουτ» «Aaaaaarrrrrggggg» «Βασανίζομαι!» «τουρουτουτ - τουρουτουτ» «Aaaaaarrrrrggggg» «Βασανίζομαι!» «τουρουτουτ - τουρουτουτ» «Aaaaaarrrrrggggg».

Βασανίζομαι! !!